Het beste advies dat ik ooit heb gekregen

Het is maar een fase...

Het was mijn eerste reis terug naar het Verenigd Koninkrijk sinds ik zwanger was - vijf maanden onderweg - en op een bruiloft, tijdens een gesprek met een kennis van een kennis over baby’s, kreeg ik het advies dat later het beste advies ooit zou blijken.

Sinds ik mijn zwangerschap aankondigde heb ik talloze 'adviezen' gekregen, zowel gevraagd als ongevraagd, en tot op de dag van vandaag blijft dat zo. Sommige waren nuttig, maar de meeste haalden me uit mijn ritme, lieten me dingen doen waar ik me niet prettig bij voelde en mislukten in bijna alle gevallen.

Wie had gedacht dat een licht aangeschoten gesprek (niet ik, natuurlijk) zo bepalend zou zijn in de eerste maanden van het moederschap. En ja, voor iedereen die al kinderen heeft is het vast logisch, maar als je voor het eerst moeder wordt en je je in dat enge onbekende begeeft, voelt het als een openbaring.

Het is maar een fase...

Ik begreep het toen niet helemaal: oh, mijn baby is de ene dag lief en de andere niet - oké, dat kan ik aan. Tandjes komen en gaan, dat gaat voorbij. Er kan een periode zijn waarin je baby besluit niet meer te slapen - oké, klinkt redelijk normaal.

Wat je niet beseft is dat er zóveel fases zijn! Elke week is anders…

De eerste weken sliep Bo alleen op onze borst. Mensen zeiden dat ik hem daarmee zou verwennen en dat ik moest stoppen. In plaats van van die mooie momenten te genieten, maakte ik me zorgen dat ik iets deed waardoor mijn baby een slechte slaper zou worden en verdedigde ik zijn borst-slapen tegenover mezelf en iedereen die wilde luisteren - het was maar een fase, een veel te korte, die ik gewoon had moeten omarmen. Ik verlang terug naar die knusse, slaperige knuffels en weet dat ze voorlopig uitblijven…

Na drie weken heerlijk slapen besloot Bo opeens bang te zijn voor het donker en niet meer 's nachts te willen slapen. We liepen uren met hem heen en weer om hem weer zichzelf te laten zijn, piekerend over wat wij fout gedaan hadden en probeerden bijna alle oplossingen: voeding aanpassen, slaaphouding veranderen en zelfs de slaapkamer - het bleek gewoon een fase te zijn; binnen drie dagen was alles weer normaal.

Afgelopen maand besloot onze anders zo doorslaapende acht maanden oude baby dat hij het naar bed gaan haatte. Hij schreeuwde een dik uur of anderhalf bij het naar bed brengen en daarna elk uur in de nacht tot het tijd was om op te staan. We waren ten einde raad. Wat hadden we gedaan? Hebben we hem verpest doordat we hem als pasgeborene op onze borst lieten slapen, geeft zijn vloerbed hem te veel vrijheid (ja, we kregen te horen dat hij te veel ruimte had en daarom niet sliep!), geven we hem verkeerd eten waardoor hij de hele nacht buikpijn heeft, haat hij ons nu echt? Nee, het bleek gewoon een lastige fase te zijn - één die iets langer duurde dan de andere. We hielden vol, pasten ons aan zodat hij rond bedtijd zo gelukkig mogelijk was en drie weken later was alles weer helemaal normaal. Dit was misschien de ergste fase tot nu toe, maar net als de andere kwam en ging ook deze.

Een aantal andere fases die we de afgelopen negen maanden tegenkwamen:

• Overgeven na elke voeding, werkelijk elke keer! Deze fase duurde ongeveer vier maanden.
• Alleen in slaap vallen tijdens het wandelen
• Alleen in slaap vallen als hij niet werd aangeraakt
• Alleen in slaap vallen als het licht was
• Alleen in slaap vallen als het donker was
• Obsessie met de muur achter de bank - hij sliep alleen als hij die kon zien
• Op tien weken doorslapen, en op drieënhalve maand besluiten niet meer door te slapen
• Graag in zijn ledikant slapen
• Een hekel aan slapen in zijn ledikant
• Dol zijn op slapen in zijn vloerbed, het daarna haten en het daarna weer heerlijk vinden
• Zijn melk weigeren (zo frustrerend: een hongerige, vermoeide baby die niet wil drinken) - dit duurde een week en ging toen weer over
• Algemeen humeurig zijn
• Geen groenten willen eten
• Dol zijn op groenten
• Zich verslikken in alles wat ook maar een beetje klonterig lijkt
• Hele stukken toast eten
• Graag knuffelen
• Geen knuffels willen
• Geen speen aannemen
• Niet slapen zonder speen

De lijst is eindeloos en er zullen er vast nog veel meer volgen! Als ouders moeten we flexibel zijn, maar niet overdreven reageren op elke kleine verandering. Als we al het advies dat ons gegeven wordt zouden opvolgen, zouden onze baby's de weg niet meer weten.

Volg dus je instinct, voer veranderingen door wanneer dat nodig voelt, maar wees niet bang om even adem te halen en te accepteren dat baby’s veranderen. Als ze extra lastig doen is het negen van de tien keer gewoon een lastige fase - er komt binnen de kortste keren weer een nieuwe.